« April 2008 | صفحه اصلی | September 2008 »
August 28, 2008
تصور، اعتراف، پیشنهاد
شرمنده! ازبس ننوشتم، نیروهای کمکی به داد این مختصر رسیدند!
تصور
همیشه تصور می‌کردم موهایش بایستی بلند باشد. حتی حالا هم که در برنامه‌ی "زن امروز" ، خیلی محترمانه همین یکی دو خال سبیل باقی مانده‌ی مردانگی‌مان را به دم گربه گره می‌زند، سریع چشم‌هایم را می‌بندم. البته نه به خاطر این‌که موهایش کوتاه است و من تحمل بر باد رفتن تصورم را ندارم، بلکه بیشتر به این خاطر که مستقیم به دوربین خیره شده و چشم در چشم چند میلیون مرد با غیرت ایرانی به ختنه شدن پسر‌بچه‌ها هم گیر می‌دهد و آن را دخالت در حریم خصوصی افراد می‌داند. با این حال سعی می‌کنم اصلن به روی خودم هم نیاورم. البته منظورم کوتاه بودن موهایش نیست. بیشتر نگران همان چند میلیون مردی هستم که درست در همین لحظه احساس می‌کنند که به حریم خصوصی‌شان تجاوز شده!
بدجوری اعتراف می‌کنم
اعتراف می‌کنم که ما مردم باحالی هستیم؛ دلباخته و شیفته‌ی تجاوز؛ به‌ویِژه به حریم خصوصی افراد. اما این موضوع به هیچ‌وجه کوتاه‌بودن موهایش را توجیه نمی‌کند. حالا هر چه‌قدر هم با آن چشم‌های درشتش به دوربین استودیو خیره شود و با صدای رسایش فحش‌های محترمانه‌ی آب‌دار نثار سبیل مخاطب بخت برگشته کند، بعید می‌دانم لایحه‌ی "حمایت از خانواده" به تصویب نرسد. خداوکیلی فرق زیادی هم نمی‌کند. مشکل از ریشه است. کوتاه‌کردن موی سر چه‌قدر به تقویت ریشه‌ی موها کمک می‌کند، یک بحث کاملا علمی است که اصولن در حیطه‌ی تخصص بنده نیست. اما دور از جان، هر مشنگی هم می‌داند که این لایحه هیچ احتیاجی به قانونی شدن توسط "خانه‌ی ملت" ندارد.
اصولن این یک حمایت ایرانی-اسلامی است که هم ریشه در شرعیات ما دارد و هم دستی در مرعیات ما. این روزها تقریبن بیشتر فرزندان، یک‌جورهایی وجود چند‌مادری و یا چند‌پدری را در زندگی‌شان حس می‌کنند. و این احساس چه‌قـدر شیرین است. اگرچه من برای خودم مردی شده‌ام، دلیل نمی‌شود که از احساسات بچه‌ها چیزی سرم نشود و این کشف بزرگ هیچ ربطی به تمایل و شیفته‌گی بنیادی سلول‌های بی‌تربیت مردانه و زنانه، برای ایجاد یک خانواده‌ی بزرگ، شریف و سرشار از حمایت ندارد.
می گویید نه!؟ بروید از هاچ زنبورعسل بپرسید، از حنا دختری در مزرعه بپرسید، از بل و سباستین بپرسید، از پدر پسر شجاع بپرسید. خلاصه کلی شاهد رنج کشیده هست که به خاطر عدم تصویب قانون حمایت از خانواده و وجود حداقل یک مادر یدکی، گرفتار و در به در و بد بخت و بی‌مادر شده‌اند.
پیشنهاد
اول این‌که تصور کردن چیز خوبی است (حتی اگر موهایش کوتاه باشد) مگر این‌که خلافش اثبات شود. در همین راستا پیشنهاد می‌کنم که نه تنها زن امروز بلکه زن دیروز و پریروز به اتفاق در یک حرکت انقلابی، طرح پیشنهادی چند شوهری را در قالب لایحه‌ی حمایت از خانواده به مجلس شورای اسلامی تقدیم کنند تا هر چه سریع‌تر از اثرات معجزه‌آسای آن بر غیرت مردانی که اصولن حمایت را در همه‌ی زمینه‌ها به خصوص حمایت از خانواده حق مسلم خود می‌دانند، بهرمند شوند.
لازم به ذکر است که ازدواج قانونی و هم‌زمان با بیش از چهار مرد مجاز نیست و رعایت اصل عدالت و مساوات در انجام وظایف شبانه و رسیدگی به امورات شوهران کاملن الزامی می‌باشد. مگه چیه؟
بی‌نام
آخر مرداد 1387
تهران