« 2 واشنگتن | صفحه اصلی | راه »
August 11, 2006
افسانه شهرزاد
آنوشا جان! از من ستون شعر خواستهای؟! یادت رفته که ما هزار و یک شب، هزاران شب، هر شب بکارتمان را از دست میدهیم و هر سپیده سربریده میشویم ؟
August 11, 2006 7:06 AM
نظرها
Hi Mahmonir jaan, kheili lezzat bordam..migam hatmi jaay-e man o Rokhsaareh ham khaali boodeh oonshab ke rafteh boodin aab-e aabgoosht khori, na? be omid-e didaar.
Madam Tea August 11, 2006 9:03 PM
اينا يعني چي؟ من كه نفهميدم. اونقدري هم كه فهميدم باهاش موافق نيستم. من رو خلاصه قاطي اون "ما" نكن.
همون داستان بنويس . . . بي خيال شعر شو . . .
آنوشا August 11, 2006 3:46 PM